Kiedy w 2010 roku odbierałam dyplom magistra filologii polskiej nie przeszłoby
mi przez myśl, że kiedykolwiek będę zajmować się kwiatami. Od zawsze drzemał we mnie ogromny twórczy potencjał. Nagromadzenia tej energii były dla mnie stanem nie do wytrzymania, który uspokoić można było tylko w procesie tworzenia >czegoś<, dziedzina sztuki nie gra tu większej roli – sprawdzały się pisarstwo, rysunek, rzeźba, snycerka. Ostatecznie jednak to właśnie kształtowanie przestrzeni za pomocną kwiatów i roślin okazało się tym, co zatrzymało mnie na dłużej
i co uwodzi nadal. Ten wyjątkowy romans, trwa już ponad dekadę.

Zakochana w nowej dziedzinie stawiałam swoje pierwsze kroki samodzielnie,
z pomocą podręczników i atlasów botanicznych, licznych tutoriali i z uporem mocno zdeterminowanego nowicjusza. Czy będzie dla Państwa zaskoczeniem jeśli napiszę, że największą pomocą okazały się dla mnie tysiące godzin spędzonych
na analizowaniu pracy najlepszych światowych twórców i pracowni? Constance Spry, Putnam Flowers, Tulipina, Siren Flower Co, Azuma Makoto
i wielu innych – jestem ich najpilniejszą uczennicą. Pozostało tylko, i aż, spędzić tysiące godzin z kwiatami w ręku, w naczyniu i na skomplikowanych instalacjach, by pojąć gdzie i w czym tkwi sekret powodzenia, ten estetyczny i ten techniczny. Moje lekcje trwają nadal, niespieszna praca z kwiatami, pomiędzy zleceniami,
w czasie wolnym, jest tym, co kształtuje język każdego twórcy i nie powinna zakończyć się nigdy, bo razem z nią zakończy się rozwój.